Allah dediki; “Biz her insanın kaderini kendi çabasına bağlı kıldık.” (İsrâ,13) Sonra oturup beceriksizliğimize, kader diye ağladık. Biz her insanın kaderini kendi çabasına bağlı kıldık. İnsanı insan kılan, ruhunu ziyadeleştiren çabası ve gayretidir. İsra’13.
Demek ki neymiş?
Zamları Allah yapmamış, bizim çabamızla, seçtiklerimiz miş.
Fakirlik Allahtan değil bizim tembelliğimiz ve yalan vaatlere kanmamızmış.
Demek ki neymiş?
Akıl dinini, nakil dini olarak anlatan şeyhlere, gavs’lara, mollalara, melelere, hacılara, hocalara inanıp, kur’an’ı Kerim’de siz akletmez misiniz, siz düşünmez misiniz diyen Allah’a değil onlara inandığımız için bütün bu açlık ve sefaleti çekiyormuşuz.
Demek ki neymiş!..
Suçlu bizmişiz.
Okumadan, anlamadan, sormadan, öğrenmeden, tek hücreli amip gibi yaşadığımız için daha çok bela ve musibetler başımıza gelirmiş.
Demek ki neymiş?…
Tek çıkış yolu!..
Akıl, bilim, bilgi, araştırmak, düşünmek, okumak, okumak ve okumak bizi doğruya, huzura, mutluluğa götürecek yolmuş.
